تفاوت گفتار و کردار
رهبران فرقه ضالّه بهائیت همانند اولیای الهی از خوبیو خیرخواهی به دیگران، مهربانی نسبت به انسان ها، خوشرفتاری با مردم، گذشت و فداکاری به زیردستان و مردمان و حل مشکلات وگرفتاری بندگان خدا سخن گفته و می گویند. اما این تنها در شعار است و سرگرم نمودن مردم. زیرا رفتار و کردارشان از ایناعمال نیک و حسنه تهی می باشند.
عبدالحمید اشراق خاوری در کتاب گنجینه حدود واحکام صفحه 306 سطر 6 به نقل از عبدالبهاء رهبر دوم بهائیان می نویسد: در جمیعالواح بهاءالله مصرح است که غیبت و بدگوئی از دسائس و وساوس شیطانی است و هادمبنیان انسانی. شخص مؤمن مذمت نفسی از بیگانگان نکند تا چه رسد از آشنایان و غیبتدشمن ننماید تا چه رسد به مذمت دوست. بدگوئی و غیبت، صفت سقیم الأفکار است نهابرار و خود پسندی از خصائص اغیار است نه یار».
گذشته از اینکه میرزا حسینعلی بهاء با برادرش میرزا یحیی اختلاف و دشمنی داشت و تا وقتی هم که زنده بود او را با الفاظ زشت و کلمات نیش دارش نوازش می کرد، اما همین شخص یعنی عبدالبهاء که چنین سخنان زیبائی را از پدرش نقل کرده،نسبت به برادرش محمد علی که به تصریح پدرش حسینعلی نوری جانشین عبدالبهاء بود، نهتنها او را از جانشینی پدر معزول داشت، بلکه حرف و سخن زشتی نبود که نسبت بهبرادرش ابراز نکرده باشد.
عبدالبهاء در کتاب مکاتیب جلد 1 صفحه 442 سطر 13می نویسد: کودکانند نوهوس و خفتگانند منقطع النفس چون ابلهان مغرور خزفند نه صدفپر گهر. چون جعل (سوسک) سرمست بوی گلخنند نه رایحه گلشن معطر. کرم مهینند در اسفمین مکین نه طیورعلیین. خفاش ظلمتند نه نورپاش افق مبین. هر دم بهانه آرند و چونزاغان جفا در گلخن خزان لانه و آشیانهنمایند. در طبقه پسین زمینند و مشاهده مه تابان خواهند و در حفره شبهات سرنگوننداستماع آیات بینات جویند. گمگشته بادیه ارتیابند خود را در شاهراه یقین شمرند وسرگشته مفازه جهلند و خویش را در شاطی بحر یقین دانند. ناقض میثاقند خود را قطبآفاق خوانند. هادم پیمانند خویش را بانی ایوان دانند. زهی حسرت و افسوس که از حسداسیر حبل مسد شدند و نار غضب را حمال حطب کشتند».
اگر کسی نسبت به اختلافات درونی این خانوادهاطلاعی نداشته باشد، فکر می کند عبدالبهاء این سخنان را در مورد دشمن قسم خورده آئینپدرش میرزا حسینعلی نوری بیان داشته است. در حالی که وی این کلمات را به برادرشمیرزا محمد علی نوری گفته و او را دشمن شماره یک آئین بهائیت معرفی نموده است. پسچه شد آن لفاظی هائی که عبدالبهاء از زبان مؤسس این فرقه یعنی حسینعلی بهاء گفتهبود که: غیبت و بدگوئی از دسائس و وساوس شیطانی است و هادم بنیان انسانی. شخص مؤمنمذمت نفسی از بیگانگان نکند تا چه رسد از آشنایان و غیبت دشمن ننماید تا چه رسد بهمذمت دوست. بدگوئی و غیبت، صفت سقیم الأفکار است نه ابرار و خود پسندی از خصائصاغیار است نه یار».
برای دیدن کتاب گنجینه حدود و احکام و مکاتیبعبدالبهاء روی ادامه مطلب کلیک کنید.
,عبدالبهاء ,نسبت ,دشمن , ,حسینعلی , ,است نه ,تا چه , ,نسبت به ,هادم بنیان انسانی
درباره این سایت