لوح احمد
خداوند متعال از میان مردم کسانی را برای رسالتخویش انتخاب نموده که از ویژگیهای ممتازی برخوردار بودند، مهمترین این ویژگی هاصداقت و امانتداری است. همچنانکه در روایات اهلبیت علیهم السلام نیز به این امراشاره شده: إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَمْیَبْعَثْ نَبِیّاً قَطُّ إِلاَّ بِصِدْقِ اَلْحَدِیثِ وَ أَدَاءِ اَلْأَمَانَةِإِلَى اَلْبَرِّ وَ اَلْفَاجِر. ِامامصادق علیه السّلام فرمود: خداى متعال هرگز پیغمبرى را مبعوث نفرمود، جز با راستگوئىو اداء امانت به نیكوكار و بدكار.
انبیای الهی سعی و تلاششان داشتند مردم را از جهل و گمراهی نجاتبخشیده به شاهراه روشنائی و سعادت رهنمون گردند. اما رهبران ضلالت برخلاف پیامبرانالهی نه تنها با جهل و گمراهی مبارزه نکردند، بلکه با عربی های غلط و سخنان پوچ،لاف خدائی زده غلط بافی های پوچ بیشماری ساختند و به خورد مردم دادند. از جمله اینرهبران ضلالت باب و بهاء می باشند که جز دروغگوئی چیزی به مردم یاد ندادند.
علی محمد شیرازی و میرزا حسینعلی نوری در قانون گذاری (یا به گفتهخودشان احکام) نیز بی خردی های زیادی از خود نشان داده اند. نوشته های علی محمدباب چندان بی خردانه است که حسینعلی مازندرانی وقتی غلط بافی و پوچ گوئیش را مایهرسوائی دانسته، دستور داد تا آنها را از میان برداشته و از مردم پوشیده دارند تا بهدست مردم نیفتد.
کتاب های میرزا حسینعلی نوری نیز علیرغم اصلاح فراوان بیت العدل از غلطبافی و پوچ گوئی خالی نبوده و نیست. یکی از این نوشته های میرزا حسینعلی لوحیست کهبه نام لوح احمد معروف است. وی در سطر آخر صفحه 8 و سطر 1 صفحه 9 به احمد یزدیدستوراتی می دهد و سفارش می کند تا آن را از برنماید: "فاحفظ یا احمد هذا اللوحثم أقرأها فی ایامک و لا تکن من الصابرین فان الله قد قدر لقارئها أجر مأة شهید ثمعبادة الثقلین. فوالله من کان فی شدة أو حزن و یقرأ هذا اللوح بصدق مبین یرفعالله حزنه و یکشف ضرّه و یفرّج کربه". ای احمد این لوح را حفظ کن و درروزهایت آن را بخوان و نشکیب. زیرا خداوند به خواننده آن مزد صد شهید و ثواب عبادتجن و انس را خواهد داد.
اما نکات این عبارت
واژه شهید در اسلام به کسی اطلاق می شود که در میدان نبرد حق علیهباطل جان فشانی کرده و در راه خدا کشته شود. اسلام به چنین شخصی ارج نهاده و ثواببزرگی را برای او مژه داده چرا که او زنده است و نزد پروردگارش روزی می خورد.
حسینعلی نوری می گوید: هر کس یک بار لوح احمد را بخواند، خدا به اواجر صد شهید خواهد داد! نخست باید پرسید چرا؟ مگر خواندن یک لوح چه سختی دارد و چهنتیجه ای از آن برمی آید که چنین مزد بزرگی به خواننده آن داده می شود؟ آیا اینسخن از کسی که دعوی برانگیختگی دارد، نشان هوسبازی و بیخردی نیست؟
ثانیاً، چنین سخنی در واقع بنیاد گذاشتن ریشه دین خود را کندن است.زیرا وقتی مردم بتوانند با خواندن یک لوح اجر صد شهید را ببرند و در زندگی خویش بهجایگاه بلندی دست یابند، چه نیازی دارند که به کارهای خیر دیگری رغبت نشان داده یااز بدیها و گناهان دوری کنند؟
پیروان فرقه ضاله بهائیت به کسانی که در جنگ های بابیگری در قلعه طبرسیمازندران، فتنه زنجان، نیریز فارس و دیگر جاها کشته شدند، ارج بسیاری می نهند.ولی باید گفت آنها فریب خورده و زیان بسیار برده اند. زیرا بیچارگان پس از آنکهجنگها کرده و آدمها کشته و خود نیز کشته شده اند، نزد بهائیان بیش از یک شهیدنبوده و مزد یک شهید بیشتر دریافت نمی کنند ولی فلان جوان خوشگذران بهائی روزی یکبار لوح احمد بخواند وقتی پیر شود و بمیرد، مزد صدها هزار شهید را خواهد برد!
این سخن حسینعلی همانند آن است که کسی کارخانه ای برپا کند و بهکارگران مزدهائی در برابر کارشان بپردازد. ولی یک روز نیزهوس به سرش زده یک رباعیشعر بسراید و به کارکنان آگاهی دهد که هر کس رباعی مرا حفظ کند و جلوی من بخواند، مزدصد کارگر به او خواهم داد. پیداست که چنین آگهی درِ این کارخانه را خواهد بست زیراکارگران بجای اینکه هشت ساعت به سختی کار و تلاش کنند و آخر ماه مزد یک کارگر رابگیرند، هر زمان که اراده نمایند نزد صاحب کارخانه رفته و رباعی او را خوانده، مزدصد کارگر گرفته پی خوشی های خود خواهند رفت.
میرزا حسینعلی نوری در ادامه عبارت خویش به خدا سوگند یاد می کند کهاگر کسی در فشار و سختی باشد یا دچار اندوهی گردد و این لوح را بخواند خدا او رااز سختی و از اندوه رها گرداند. جایبسیار تعجب است از کسی که خود را خدای خدایان می خوانده و قائل بود که عالم را منآفریدم و خودم آن را می گردانم، این اندازه از علم و دانش تهی بوده و آگاهی نداشتهکه با خواندن لوح احمد کسی از سختی یا اندوه بیرون نمی آید بلکه چاره سختی را بایداز راهش برطرف کرد؟
برای دیدن لوح احمد روی ادامه مطلب کلیک کنید.
,احمد ,لوح ,یک ,شهید , , ,لوح احمد ,حسینعلی نوری ,میرزا حسینعلی ,را از
درباره این سایت